“Dünya Kuboku” sözünü eşidəndə ürəyim daha tez döyünməyə başlayır və beynimdə canlı şəkillər yaranır. Bu, sadəcə bir futbol turniri deyil – bu, emosiyalar, ümidlər və məyusluqlarla dolu bütöv bir kainatdır. Ömrü boyu ölkəmi dünya səviyyəsində təmsil etməyi xəyal etmiş bir futbolçu kimi mənim üçün dünya çempionatı arzularımın kulminasiya nöqtəsi idi. Bu kuboku ilk dəfə gördüyüm xatirə hələ də ürəyimdən keçir. Mən Rio-de-Janeyroda doğulub böyümüşəm, həyatın hər sahəsinə nüfuz edən futbol mədəniyyəti ilə əhatə olunmuşam. Çox gənc yaşlarımdan bilirdim ki, futbol sadəcə oyun deyil; yaşamaq yoludur, insanları birləşdirən ehtirasdır. Hər yay Dünya Kuboku keçiriləndə bütün küçəmiz televizorun başına toplaşaraq matçlara baxardı. Dostlarımla kumirlərimizi təqlid edərək futbol oynamaq üçün çölə çıxdığımızı xatırlayıram. Evlərin divarlarında Pele və Ziko kimi əfsanəvi oyunçuların portretləri çəkilirdi və mən də onlardan biri olmaq arzusunda idim.
Braziliya millisində debüt etmək şərəfinə nail olanda hisslərim qarışıq idi: qürur, sevinc, həm də qorxu. Başa düşürdüm ki, yaşıl və sarı çiçəklərlə köynək geyinmək təkcə özümü deyil, həm də uğura ümid edən milyonlarla braziliyalını təmsil etmək deməkdir. Milli komandada ilk oyunum Amerika Kubokunda idi, amma əsl çətinliklər qarşıda idi. Dünya Kuboku həmişə fərqli səviyyədir və hər dəfə meydançaya çıxanda məsuliyyət hiss edirdim. 2014-cü ildə Braziliyada keçirilən dünya çempionatı mənim üçün xüsusi hadisə oldu. Biz doğma torpaqda oynadıq və atmosfer inanılmaz idi. Bizim hər bir hərəkətimiz, topa hər toxunuşumuz tamaşaçıları sevindirdi. Bu turnirə necə hazırlaşdığımızı, hər məşqdə nə qədər səy göstərdiyimizi xatırlayıram. Əlimizdə olanı ən yaxşı tərəfdən göstərməli olduğumuzu bilirdik. Ancaq hər bir hekayədə olduğu kimi, çətinliklər var idi. Finala gedən yol sürprizlərlə dolu idi: zədələr, uğursuzluqlar, həm də qələbə sevinci.
Mənim üçün dünya çempionatının ən maraqlı məqamlarından biri 1/4 finalda Kolumbiya ilə oynamaq oldu. Bu, əsl döyüş idi və hiss etdim ki, bütün həyatım məni bu ana aparıb. Meydançanın hər santimetri üçün necə mübarizə apardığımızı, tribunaların ritmi ilə ürəklərimizin necə döyündüyünü xatırlayıram. Həlledici qolu vuranda isə sevinc bizi bürüdü. Arzumuza yaxınlaşdığımızı bilirdik, lakin bizi daha bir böyük sınaq gözləyirdi – Almaniya ilə yarımfinal. Yarımfinal oyunu karyeramın ən çətin anlarından biri kimi yaddaşımda qalıb. Bu matçda uduzmaq çox ağrıdı və yəqin ki, həyatımın ən böyük məyusluqlarından biri idi. Qalib gələcəyimizi gözləyirdik, amma sarsıdıcı məğlubiyyət aldıq. Bu, təkcə meydanda məğlubiyyət deyil, həm də ümidlərimizə, arzularımıza zərbə oldu. Yadımdadır ki, matçdan sonra soyunub-geyinmə otağında oturmuşduq və səssizlik qulaq asırdı. Deyəsən, o an hətta vaxt dayanıb. Lakin bütün çətinliklərə baxmayaraq, anladım ki, bizi daha da gücləndirən məhz bu məqamlardır. Dünya Kuboku təkcə qələbələr deyil, həm də uğursuzluqlarla necə davranmağımızla bağlıdır. Hər uğursuzluğu böyümək üçün bir fürsət kimi görməyi öyrəndim. Hər dəfə meydançaya çıxanda xatırlayıram ki, hekayəm bir matçla bitmir. Bizi dəstəkləyən əziz azarkeşlər, mübarizəmizi davam etdirməyimizə və yeni zirvələr üçün səy göstərməyimizə layiqdir.
Braziliya millisində oynamaq məndə həmişə inanılmaz qürur hissi yaratdı. Ölkəmizdə futbol təkcə idman deyil; mədəniyyətimizin, irsimizin bir hissəsidir. Hər oyunda hiss etdim ki, təkcə özümü deyil, bizə dəstək olanların hamısını təmsil edirəm. Bu məsuliyyət hissi bəzən həddən artıq ağır olsa da, eyni zamanda ruhlandırıcı idi. Biz təkcə qələbə üçün deyil, həm də xalqımızın qüruru üçün oynayırıq. Hər səhər iclasda oyananda anladım ki, bu gün karyeramda əhəmiyyətli ola bilər. Yadımdadır, hər bir hərəkəti, hər kombinasiyanı mükəmməlləşdirərək uzun saatlarla məşqdə keçirdik. Məşqçi və komanda ilə işləmək inanılmaz dərəcədə vacib idi. Bir-birimizdən öyrəndik, bir-birimizə dəstək olduq və birlikdə gücləndik. Mən həmişə inanmışam ki, uğurlarımızın əsası komanda oyunudur. Ən yadda qalan məqamlardan biri də dünya çempionatının seçmə mərhələsində iştirakımız oldu. Özümüzü güc üçün sınadığımız əsl sınaq dövrü idi. Çətin şəraitdə necə mübarizə apardığımızı, hər matçın bizə bacarıqlarımızı nümayiş etdirmək imkanı verdiyini xatırlayıram. Təkcə qələbə qazanmaq yox, həm də təzyiqə tab gətirə biləcəyimizi göstərmək vacib idi. Hər dəfə meydançaya çıxanda bilirdik ki, milyonlarla insan bizi izləyir.
Millidə keçirdiyim vaxt mənə çox şey öyrətdi. Söhbət təkcə məşq və matçlardan getmir; həyat, dostluq və birlik haqqındadır. Məqsədlərimiz və arzularımız eyni olan çoxlu dostlar qazanmışam. Biz bir ailə kimi olduq və bu bağ bizə çətin anlarda kömək etdi. Yadımdadır, birimiz çətinlik çəkəndə bir-birimizə necə dəstək olurduq. Bu, komandada hər kəsin dəstəyə arxalana biləcəyi unikal atmosfer yaratdı. Braziliya millisi həmişə hücumameyilli oyunu və yaradıcılığı ilə seçilib. Biz bu ənənəni qorumağa çalışdıq, amma eyni zamanda anladıq ki, müasir futbol yeni yanaşmalar tələb edir. Taktiki sxemlər üzərində işlədik, rəqiblərimizi öyrəndik, oyun şəraitinə uyğunlaşdıq. Bu bir problem idi, həm də inkişaf üçün bir fürsət idi. Bu transformasiyaya töhfə verə bildiyim üçün fəxr edirəm.
Bütün sevinc və nailiyyətlərə baxmayaraq, çətin anlar da oldu. Bəzən məğlubiyyətlər mənə həddən artıq ağır gəlirdi və mən öz qabiliyyətlərimi şübhə altına alırdım. Amma elə anlarda məndə güc tapdım ki, ayağa qalxıb irəliləsin. Ən əsası təslim olmamaq və özünə və komandaya inanmağa davam etməkdir. Həmişə xatırladım ki, azarkeşlərimiz bizi izləyir və biz onlar üçün güclü olmalıyıq. Hər dəfə millinin formasını geyinəndə məsuliyyət hiss edirəm. Bilirəm ki, mənim hərəkətlərim komandanın taleyinə təsir edə bilər və bu, mənə güc verir. Ümid edirəm ki, bu böyük tarixin bir hissəsi olmaq arzusunda olan gənc oyunçuları ruhlandıra biləcəyəm. Biz hamımız bir məqsədə – qələbəyə çalışırıq və inanıram ki, səylərimizin məcmusu bizi uğura aparacaq. Yekun olaraq deyə bilərəm ki, Braziliya millisində oynamaq mənim üçün təkcə karyera uğuru deyil, həm də həyatımın vacib hissəsi idi. Bu komandanın bir hissəsi olduğum üçün fəxr edirəm və ümid edirəm ki, bundan sonra da ölkəmizdə futbolun inkişafına öz töhfəmi verə bilərəm. Dünya çempionatı və milli komandada oynamaq sadəcə xatirələr deyil; ürəyimin və ruhumun bir hissəsidir.
